O fotógrafo Fuco Reyes inaugurou onte no Colexio de Fonseca, en Santiago, a exposición de fotografías ‘Tan lonxe, tan preto’ nas que se recollen instantáneas das sesión de beleza que mozas e mozos da FUNDACIÓN DOWN COMPOSTELA participaron no salón Maina&CO. A iniciativa xurdiu de Mariana Mariño, que lle formulou á DOWN COMPOSTELA realizar talleres para que os xoves puidesen mellorar a súa imaxe e prepararse para entrevista de traballos, etc. Deste proxecto xurdiu a exposición que, segundo Mariana Mariño, “me aportou máis a min que eu a eles”.
A exposición, que se poderá visitar no Colexio de Fonseca (sede do reitorado da USC) ata o 30 de xuño, en horario de 11.00 a 14.00 e de 17.00 a 20.30 horas, xurdiu dun proxecto promovido por Maina &Co coa colaboración de Down Compostela, a xenerosa cesión de vestiario por parte de La Bella Otero e Adan e o apoio da Universidade de Santiago de Compostela a través da súa Área de Cultura. As fotografías foron realizadas por Fuco Reyes.
Na inauguración, que estivo presidida pola vicerreitora da USC Mar Lorenzo, o presidente de DOWN COMPOSTELA, Juan Martínez, agradeceu a iniciativa de Mariana Mariño e Fuco Reyes para poder “amosarlle á sociedade que as persoas con discapacidade teñen as mesmas necesidades que calquera de nós”, e a USC que cedese o espazo para poder contemplar a exposición. O presidente de DOWN COMPOSTELA engadiu que este proxecto serve “para achegar ao resto da sociedade a realidade cotiá das persoas con discapacidade intelectual, que teñen as mesmas necesidades, ilusións e proxecto que calquera de nós. Como di o título da iniciativa, están moito más preto de nós do que moitas veces nos imaxinamos”, engadiu Juan Martínez.
Fuco Reyes
O fotógrafo, na presentación que se pode leer na sá de exposición, xustifica o nome “Tan lonxe, tan preto” co seguinte texto:
Os muros máis altos non están nas fronteiras físicas, están nas nosas propias crenzas. Vivimos nunha sociedade na que o desigual, o especial, é rexeitado. Debuxamos liñas que nos separan do que temos preto sen darnos conta de que son os nosos estereotipos e prexuízos os que modelan as nosas actitudes cara o que percibimos como diferente. Entender de onde veñen estas crenzas pódenos permitir desdebuxar estas fronteiras que só serven para protexer a nosa propia ignorancia sobre quen somos.
A inclusión de quen etiquetamos como diferente en actividades cotiás favorece por unha parte a percepción de quen se sente distinto de que forma parte dunha comunidade aberta e, por outra e máis importante, a que as persoas involucradas nestas actividades vémonos obrigadas a cambiar as nosas actitudes para resolver a discrepancia que xorde entre a vivencia que supón o contacto directo e os nosos prexuízos. Aprendemos que desde esa diferenza pódese comprender o que significa o respecto, o importante que é o desexo de compartir, recórdanos que posuímos esa vontade de dar e de darse, a marabilla que é encontrarnos con quen é distinto a nós. Hai persoas que nos fan ser conscientes de que cada ser humano é único e especial e que todos somos, afortunadamente, diferentes.
‘O valor da diferencia’, poema de Xosé Ramón López
No acto inaugural, Paula Fernández, unha das mozas que participou neste proxecto de Maina&CO, leu un verso do poema que compuxo Xosé Ramón López Boullón, titulado ‘O valor da diferenza’. O poema íntegro dí así:
Somos unha suma de infinitos.
De variables
Todos somos diferentes
Vivimos na asimetría
Fisicamente diferentes
Con diferentes ideas
E diferentes formas de expresar
os sentimentos.
Convivimos nun mundo diverso
Persoas de diferente idade
Diferente sexo
Nun mundo biodiferente
Multicultural
Coa riqueza da diversidade do medio
Coa riqueza da diversidade lingüística
Coa riqueza da diversidade humana
E semella que non queremos aproveitar
A oportunidade que nos ofrece
Ser diferentes
Nada do que nos rodea nin ninguén
E igual a outro algo ou a outro alguén
Cada quen é diferente e único
Pero tratamos de sobrevivir
Na antonimia da vida
Relacionándonos entre significados opostos
Nunha permanente contradición
Entre a felicidade e a dor
A paz e a violencia
O amor e o desamor
A sinceridade e a hipocrisia
En medio deste caos
Está a beleza da asimetría
O valor da diferenza
Que nos sorprende decote
Con tabús ocultos tras eufemismos
No canto de compartir xuntos
O único certo que expresa a diferenza
Que podemos aprender uns dos outros
Vivindo uns cos outros
Sen prexuízos
Sen estereotipos
Coa beleza integradora
Transformadora da diferenza
